// רביע סלפיתי Rabia Salfiti ربيع سلفيتي
השעה 8 בבוקר, שעון המעורר מצלצל ואני יוצא מהמיטה ועולה על ההליכון כדי להתחיל ללכת. בכל יום אני הולך שעתיים, שעה אחת בבוקר ושעה אחת בצהריים.
במיצג שלי אני הולך על הליכון לאורך תערוכה בת עשרה ימים. בתערוכה, אני הולך בחדר שחור,לבוש בלבן. בכל יום אני הולך במשך מספר שעות רצופות, כאשר מספר השעות נקבע מראש ומשתנה מיום ליום. מיקרופון מוצב על ידי על מנת לקלוט את שאון צעדיי. בכניסה לחדר יש מיצב וידאו המורכב משני מסכים המוצבים על קירות מנוגדים.
במיצב, כל מסך מציג מסלול טיול קבוע מראש, המתחיל בבריכת רם (״הבריכה העליונה״) המצויה במג׳דל שמס ומסתיים בעמודי לוט שבים המלח. מסך אחד מראה את הדרך מהבריכה לים, והשני את המסלול ההפוך. כל מסך מחולק לשניים ומציג שתי נקודות מבט לכל אחד מהמסלולים, נקודת מבט אחת פונה קדימה בעוד השנייה מראה את הדרך שעברתי בה. משך המסלול כולו הוא שש שעות, אך כל וידאו הוארך על מנת ליצור סנכרון עם משך התערוכה.
في العرض،كل شاشةتعرض مسار رحلة محددة مسبقاً، والذي يبدأ ببركة رمّ ("البركة العليا") الواقعة في مجدل شمس، وينتهي بأعمدة لوط في البحر الميت. شاشة واحدة تُظهر الطريق من البركة إلى البحر، فيما تُظهر الأخرى الطريق العكسي. تنقسم كل شاشة إلى نصفين، كلنصفٌ يُظهر زاوية رؤية مختلفة للمسارات؛ زاوية تتجه إلى الأمام فيما تُظهر الأخرى الطريق التي قدمررنا بها. مدّة المسار كله ستّ ساعات، لكن تم اطالة كل فيديو ليتزامن مع مدة العرض.
الساعة الثامنة صباحاً، تقرع ساعة المنبّه، أنهض من الفراش وأعتلي ماكنة المشي. أمشي كل يوم ساعتين؛ ساعة في الصباح وأخرى في الظهيرة.
أظهر في العرض الذي أقيمه وأنا أتمشى على ماكنة المشي لمدة معرض طوله عشرة أيام. أتمشى في غرفة سوداء، أرتدي الأبيض. في كل يوم أمشي لعدة ساعات متتالية، بحيث يُحدد عدد الساعات مسبقاً ويتبدل من يوم إلى آخر. هناك ميكروفون موضوع جانبي ليرصد وقع خطاي. يوجد في مدخل القاعة عرض فيديو مركب من شاشتين موضوعتين على حائطين متقابلين.